بازی پنی اسلات

اسم « پنی اسلات » اسم اشتباهیست. اکثر کسانی که آشنایی چندانی با این بازی ندارند ممکن است گمان کنند که بازی با پنی اسلات تنها یک پنی هزینه دارد اما اینطور نیست.

ماشین های پنی اسلات چگونه کار می کنند و بازی کردن با آنها چه هزینه‌ای دارد

 برای دهه‌ها، پرطرفدارترین ماشینهای اسلات در کازینوهای آمریکا، ماشینهای اسلات نیکلی بودند. در اواخر دهۀ ۱۹۶۰ میلادی، شرکت Bally Manufacturing ماشین جدیدی به نام Money Honey تولید کرد، ماشین پنی اسلاتی که قابلیت بازی همزمان تا سقف پنج سکه را داشت. این ماشین های چندستونی که به ازای هر ستون، چندین سکه می پذیرفتند بسیار در میان بازیکنان پرطرفدار بودند، باوجود اینکه آن ها به ازای هر بار کشیدن اهرم ماشین های اسلات بندیت تک اهرمه، بیشتر بازی می شدند.

ماشین های بازی پنی اسلات جدید هزینه اضافی بیشتری در بر دارند

ماشین های پنی اسلات جدید سهم بیشتری از هیجان الکترونیک را با ویژگی هایی نظیر آهنگ پس‌زمینه، نمایشگر پاداش و پرداخت های اسرارآمیز خاص را در اختیار بازیکنان قرار می دهند. هرچند تمامی این امکانات اضافی، هزینه‌ در بر دارد. پرطرف دارترین بازی ها از شرکت های تولیدی ژاپنی بازیهای ویدیویی کونامی نظیر «ریس درایور»(Race Driver) و «بیت د فیلد»(Beat the Field) برای هر چرخش نیازمند حداقل پنجاه سکه به مجموع یک دلار هستند. برخی تولیدکنندگان دیگر بازی هایی دارند که تا ۱۶ ستون دارند که مستلزم ۱۰۰ سکه برای هر چرخش هستند  روی‌ هم‌رفته چیزی حود ۱۶۰۰ پنی.

درحالیکه شرکتIGT، شرکت تولیدکننده ماشین های اسلات، نسخۀ پنی اسلات بازی محبوب « مگاباکس »(Megabox) را که تنها با چند پنی قابل بازی است را به بازار عرضه کرده است، برای یک ماشین استاندارد « مگاباکس » که دستگاه ۱ دلاریست، بازیکن باید به ازای هر چرخش، سه سکه یا سه دلار بپردازد. در دستگاه جدید « پنی مگاباکس »، بازیکن باید حداکثر ۳۰۰ سکه به ازای هر چرخش را به دستگاه بیندازد، بنابراین قیمت تفاوتی ندارد.

شانس برد با کازینو است

این ماشین ها به این منظور ساخته شده‌اند که هم سرگرم‌کننده و در عین حال اعتیادآور باشند. دستگاه ها نیازمند حداقل تعداد سکه/ستون برای واجد شرایط شدن برای نمایشگر پاداش «جایی که انبوهی از پرداخت ها صورت می گیرد» هستند. بازیکنان باید اطمینان حاصل کنند تا به تعداد کافی سکه/ستون بازی کنند تا زمانی که پاداش می گیرند، مبلغ پاداش به آنها پرداخته شود.

کسی که یک پوکر ویدیویی ۲۵ سنتی بازی می کند، باید تا پنج سکه بازی کند تا برای یک دست رویال فلاش[۲] ۴۰۰۰ سکه‌ای واجد شرایط شود. باید ۱٫۲۵ دلار برای هر چرخش بپردازید تا شانس برد ۱۰۰۰ دلار داشته باشید. در اکثر ماشین های پنی اسلات که پیشنهاد پرداخت های برنزی، نقره و طلایی می دهند، برد مبالغ کلان بسیار سخت تر از برد یک پوکر ویدیویی با احتمال ۱ در ۴۵۰۰۰ است. بعلاوه بازیکن به احتمال زیاد ۲٫۵۰ تا ۵ دلار برای هر چرخش ریسک می کند تا آن مبلغ را ببرد. این مبلغ نیز به مبلغ برد افزوده می شود.

روانشناسی مبالغ پرداختی اندک

 

 

انسان ها مخلوق عادت هستند و به دلیل حقه لذت های آنی،تمایل به شرط‌بندی دارند. زمانی که بازیکنان بطور پیوسته مبالغ اندک دریافت می کنند، روانشناسی وارد کار می شود. ذهن خودش را برای قبول این موضوع فریب می دهد: « عالیه، دارم می برم » در حالیکه در واقعیت، معمولا مبلغ شرط‌بندی اولیه بازیکن به هدر می رود.

ماشین های پنی اسلات نوعی تناوب برد بالا دارند که بازیکنان را فریب می دهد. همان قدر که وعده برد ممکن است جالب و هیجان‌انگیز باشد، در اصل اکثر اوقات مبلغ پرداختی کمتر از مبلغ شرط‌بندی اولیه برای یک بار چرخش است. به عبارت دیگر، زنگوله‌ها و سوت ها به طور مرتب به صدا درمی‌آیند اما تنها برای مبالغ اندک. به عنوان مثال: یک بازیکن شاید روی چیزی حدود ۱۰۰ سکه ریسک کند ولی در نتیجه تنها فقط ۱۸ سکه برنده شود.

با مسئولیت بازی کنید

بطور کلی مشکل اصلی شرط‌بندی و خصوصا ماشین های پنی اسلات این است که شما به عنوان یک بازیکن نباید فراموش کنید که سرمایۀ شخصی شما بطور قابل ملاحظه‌ای کمتر از سرمایۀ کازینو است. به خاطر داشته باشید که اگه ۲۰۰ دلار برای رفتن به یک کازینوی خاص که در آن برای هر چرخش پنی اسلات ۲۵۰ سکه لازم است، کنار گذاشته باشید، شما پیش از تمام شدن پولتان، حتی نخواهید توانست چرخش های کافی انجام دهید تا از احتمال اندک برد یک جک‌پات بزرگ بکاهید.