[در بازی رولت و سایر بازیها] سیستمی که برنده شده لزوماً «سیستم پیروز» نیست و سیستمی که بازنده شده لزوماً «سیستم مغلوب» نیست.
ارزیابی راهکار بازی رولت کار آسانی نیست و حتماً موضوع بحثوجدلهای فراوان است.
رهیافت «هیچ راهی نیست»
اول از همه کسانی هستند که هر راهکاری را بلااستفاده میدانند. آنها میگویند «هیچ سیستمی نمیتواند برنده شود چون رولت بازی انتظارات منفی است و هیچ سیستمی نمیتواند سودی را که کازینو میبرد نادیده بگیرد یا حذف کند، سودی که در رولت اروپایی (با 37 خانه) 2.7 درصد است و در رولت آمریکایی (با 38 خانه) 5.4 درصد». برای این آدمها معادلات در هر نوع سیستم رولت ریاضیاتی بلااستفاده است. آنها فکر میکنند که از قبل نتیجه را میدانند: همۀ سیستمهای ریاضیاتی بازندهاند.
آزمایش «هزاران دور گردش گردونۀ» رولت
بعد نوبت میرسد به کسانی که خورۀ «آزمایش»اند. این آدمها علاقه دارند برنامههای کامپیوتری را باز کنند و یک سیستم مشخص بازی را میلیونها دور شبیهسازی کنند. این برنامهها هم میتوانند از تولیدگر اعداد تصادفی (RNG) استفاده کنند هم از دورهای عملی رولت که میتوانید دانلودش کنید.
آزمایش واقعیت
این روشی زیادی قابل اعتماد نیست، اما از طرف دیگر تنها روشی است که میتوان روی آن حساب باز کرد. اگر سود کنید سیستم به کارتان آمده، اگر سود نکنید به کارتان نیامده. همینقدر ساده. اما غالباً گمراهکننده نیز زیرا یک سیستم میتواند در کوتاهمدت برحسب بخت و اقبال برنده باشد اما در طولانیمدت بازنده. حالا آنچه در طولانیمدت اتفاق میافتد (برای اینکه بیارتباط نباشد با آنچه در کوتاهمدت اتفاق میافتد) خود از بحثهای دامنهدار است. منظور از طولانیمدت میتواند چندصد دور باشد، یا مجموع همۀ دورهای زندگیتان، یا میلیاردها دور… به اعتقاد آزمایشگاه تفکر «واقعی» یک راهکار میتواند برای شما سودآور باشد، بیآنکه لزوماً میلیاردها دور در آن «برنده» شوید.
علیرغم اختلاف نظرهای فراوان، برای ارزیابی یک سیستم رولت رهیافتی ریاضیاتی و عموماً پذیرفتهشده وجود دارد که آزمایش فن کیلن نامیده میشود و شکلی بسیار اساسی برای ارزیابی کارایی و موفقیت سیستمهای رولت است.
آزمایش فن کیلن
هر بازیکن سیستم جدی به یک روش عینی علاقه دارد که این اطلاعات را در اختیار او بگذارد که آیا سیستمش ارزش خاصی دارد و آیا در طولانیمدت به سودی خالص میرسد یا نه.
در کنار «ایکارت آماری» و سایر روشهای آزمایش، آزمایش «فن کیلن» یک روش اندازهگیری آسان است که بازیکنان با آن میتوانند شانس موفقیت یا عدم موفقیت سیستم خود را تعیین کنند.
آزمایش فن کیلن، که در دهههای پیش گسترش یافت، به بازیکن دربارۀ ارزش یک سیستم اطلاعاتی میدهد، و او را ملزم میکند قبل از اینکه عملاً بازی را آغاز کند سیستم خود را روی عددهای خاصی که شرط بسته بررسی کند.
این کار باز این مزیت را دارد که باختهای احتمالی فقط روی کاغذ گسترش مییابند و نه پای میز در واقعیت!
آزمایش فن کیلن بین سود خالص یک سیستم و تعداد شرطهای بستهشده ارتباط برقرار میکند، بدینترتیب که کمترین شرط بستهشده که باید بتوان با آن همۀ شانسها را بررسی کرد 1000 شرط است.
واحدهایی که بر سرشان قمار میشود باید ارزش برابر داشته باشند؛ هیچ پیشرفتی درکار نیست! ذکر این نکته بسیار مهم است که ما در اینجا از شرطهای واقعی صحبت میکنیم، نه از دورهای بازی!
این روش آزمایش این مزیت تخمینناپذیر را دارد که شرطهای بستهشده در یک سیستم باید لااقل 1000 بار بررسی شوند، و بر این اساس پیشبینی در مورد ارزش سیستم بررسیشده امکانپذیر است.
با 100000 بار آزمایش شرطبندی، حتی نتیجهای منفی همچنان میتواند ویژگی دیگری از یک سیستم خوب باشد. زیرا اگر یک سیستم نسبت به عدد صفر یک برتری واقعی نشان دهد، این احتمال وجود دارد که با پیشرفتی تطبیقیافته بتوان به اندوختههای مداوم رسید.
شرطهای پنجاهپنجاه (سیاه/قرمز/زوج/فرد/بالایی/پایینی):
یک سیستم حاکی از تفوقی واقعی است:
1. اگر پس از 1000 شرطبندی بیش از 100 واحد به دست آمده باشد!
2. اگر پس از 8000 شرطبندی بیش از 60 واحد به دست آمده باشد!
3. اگر پس از 100000 شرطبندی نتیجهای بهتر از 1000- واحد به دست آمده باشد.
شرطهای دوازدهتایی (دوجینی/ستونی):
یک سیستم حاکی از تفوقی واقعی است:
1. اگر پس از 1000 شرطبندی بیش از 50 واحد به دست آمده باشد!
2. اگر پس از 8000 شرطبندی بیش از 50 واحد به دست آمده باشد!
3. اگر پس از 100000 شرطبندی نتیجهای بهتر از 2000- واحد به دست آمده باشد.
شرطهای ششتایی (خطی):
یک سیستم حاکی از تفوقی واقعی است:
1. اگر پس از 1000 شرطبندی بیش از 100 واحد به دست آمده باشد!
2. اگر پس از 8000 شرطبندی بیش از 200 واحد به دست آمده باشد!
3. اگر پس از 100000 شرطبندی نتیجهای بهتر از 600- واحد به دست آمده باشد.