چقدر موجودی بانک نیاز دارید؟

یک سوال متداول که از بازیکنان حرفه ای مشتاق می شنوم این است که به چه مقدار موجودی بانک برای تبدیل شدن به یک بازیکن حرفه ای نیاز دارم؟

به بیانی دیگر، آن ها حداقل مبلغ موجودی بانک که به آن ها شانس موفقیت می دهد را می خواهند بدانند.

ساده ترین جواب یک موجودی بی نهایت است. اما از آنجایی که بیشتر بازیکنان این مبلغ را در اختیار ندارند باید دنبال یک جواب منطقی باشیم. با این حال ، پاسخ مستقیم به این سوال وجود ندارد و پاسخ آن برای هر شخص متفاوت است.

هنگام پاسخ دادن به این سؤال موارد خاصی وجود دارد که باید در نظر بگیرید. خلاصه اینکه بستگی به متغیرهای تفکیک پذیر دارد.

سه موردی که برای تصمیم گیری در مورد موجودی بانک خود باید بدانیدعبارتند از:

مزیت شما نسبت به کازینو. توان ریسک پذیری شما. از چه معیارهای شرط بندی استفاده می کنید.

نکتۀ 1: مزیت شما نسبت به کازینو

نکتۀ اول به بازی ای که می کنید بستگی دارد. تعیین مزیت شما دربازی یک کار پیچیده است و بسته به نوع بازی ای که می کنید متفاوت است. بلک جک رایج ترین بازی ای است که می توان در آن نسبت به کازینو مزیت داشت اما این تنها بازی نیست. رولت ، پوکر سه کارتی و تا حدودی کرپس اگر بازیکن به اندازۀ کافی مهارت داشته باشد شکست پذیر هستند.

مزیت نظری که یک بازیکن به دست می آورد ، اغلب نتیجۀ ساعت های طولانی تفکر و حتی ساعت های طولانی برنامه نویسی و شبیه سازی های رایانه ای است. حتی یک امتیاز 1٪ نسبت به کازینو یک سود بزرگ تلقی می شود. اما برخی از بازی ها می توانند 3٪ مزیت برای بازیکن به دست آورند. من همیشه هنگام تعیین مزیت خود ، محافظه کار هستم. حتی درخشان ترین بازیکنان حرفه ای می دانند که شبیه سازی همیشه بهتر از اجرای واقعی است. عوامل خطای ناشناخته ای وجود دارند که در شبیه سازی به آن ها توجه نشده است. رایانه ها عالی هستند ، بازی انسان ها اینگونه نیست.

نکتۀ 2: توان ریسک پذیری شما در موجودی بانک

یک بازیکن حاضر است چه مقدار ریسک تحمل کند هنگامی که قصد غلبه بر کازینو را دارد؟ به عنوان مثال ، اگر یک بازیکن 10،000 دلار برای بازی داشته باشد می تواند همۀ اینها را روی یک پرتاب تاس یا در یک دست بلک جک شرط بندی کند. نتیجه این در واقع یک پرتاب سکه است – یک پرتاب 50-50 با احتمال  دو برابر کردن موجودی بانکتان یا از دست دادن همۀ آن در یک دور بازی. بیشتر افراد این انتخاب را پر از ریسک می دانند. گزینۀ بعدی این است که مبلغ 10،000 دلار را به دو راند 5000 دلاری تقسیم کنید. این هنوز هم بسیار خطرناک است زیرا دو بار باخت پشت هم بسیار رایج است. اما این خطرناک تر از یک دست 10،000 دلاری است اما هنوز هم برای بیشتر بازیکنان بسیار پرخطر است. نکته این است که هر چه موجودی بانکتان را به واحدهای بیشتری تقسیم کنید ، بازی شما ریسک کمتری خواهد داشت. به همین دلیل است که وقتی موجودی بانکتان بی نهایت است ریسک شما به صفر می رسد. به همین دلیل است که یک کازینو نسبت به بازیکن برتری دارد ، زیرا موجودی بانک آن نا محدود است.

نمودار زیر رابطه بین تعداد واحدهای مورد نیاز با توجه به مزیت خاص و تحمل ریسک تعریف شده را نشان می دهد.

نکتۀ 3: از چه معیارهای شرط بندی استفاده می کنید.

دقیق ترین معیار مرکزی شرط بندی در بازی ، قوائد شرط بندی کلی(kelly) است. معیارهای کلی در تئوری قمار مشهور است و فرمولی است که برای تعیین اندازۀ بهینۀ یک سری شرط ها استفاده می شود. به عبارت ساده مقدارشرط کلی مقدار شرط بندی مطلوب برای به حداکثر رساندن رشد مورد انتظار موجودی بانک ضمن کاهش حداقل میزان ریسک است. هدف برای شرط بندی كلی ، دو برابر كردن موجودی بانک در حداقل زمان است. معیارهای شرط بندی کامل کلی 222 واحد را دیکته می کند. بیشتر بازیکنان با یک کسری از واحد کلی مثلاً 2/1 یا 3/1  بازی می کنند. این به ترتیب 445 و 667 واحد است. در بازی با 3/1 واحد کلی ، 98٪ شانس مضاعف كردن بانك شما در حالی كه 2٪ احتمال خطر ویرانی بانکتان وجود دارد. این بدان معنی است که شما کل بانک خود را از دست می دهید.

طریقۀ کارکرد نظام کلی بدین‌گونه است که میزان واحدهای شرط‌ بندی را بر اساس کل موجودی بانک تعیین می‌کند. اگر بازیکن دارای مبلغ اولیۀ 35000 دلار باشد ، واحد شرط بندی 50 دلار است (برای سادگی 700 واحد است) اما وقتی بازیکن یک جلسۀ خوب داشته باشد و 5000 دلار برنده شود ، دیگر 50 دلار به عنوان واحد شرط بندی بهینه نیست. به طور مشابه اگر بازیکن در یک جلسه باخت سنگینی داشته باشد و 5000 دلار از دست بدهد ، واحد شرط بندی اولیه 50 دلار دیگرمناسب نیست. این بازیکن اکنون بیش از موجودی بانکش شرط بندی می کند. در هر دو صورت ، ماهیت پویای شرط بندی کلی برای اجرای منطقی غیرممکن است. به طور دقیق ، بازیکن باید بعد از هر برد یا باخت واحد شرط بندی خود را تغییر اندازه دهد. برای غلبه بر مشکل منطقی یک قاعدۀ کلی بیشتر بازیکنان ، اندازه واحد شرط بندی را پس از یک نوسان از پیش تعیین شده ی بانک تغییر می دهند. نوسان 25٪ یا 30٪ در جهت مثبت یا منفی ، تغییر اندازۀ واحد را توجیه می کند.

خلاصه

پاسخ ساده ای در مورد حداقل مبلغ شروع برای موجودی بانک که یک بازیکن را تبدیل به یک بازیکن برنده کند ، وجود ندارد. چندین مورد بازی می شوند. در اینجا ما به چند جنبه ای که در هنگام تصمیم گیری به آن ها می پردازیم ، اشاره کردیم.

تعیین مزیت شما کار پیچیده ای است و بازیکن باید در محاسبات خود اطمینان داشته باشد زیرا این بخش بزرگی از معادله است. حتی از نظر افتادن 0.5٪ می تواند یک بازی مثبت را به یک بازی منفی تبدیل کند. بعدی میزان ریسک پذیری شما است. هر چه ریسک پذیری شما بیشتر باشد کمتر به مبلغ اولیه برای شرط بندی نیاز دارید.

اگر بازیکن تصمیم بگیرد مسیر ریاضی اکید را طی کند ، معیارهای کلی بهترین مسیر برای طی کردن است. ملاحظاتی برای تغییر اندازه وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. پایبندی به این سه چیز باعث می شود تا بازیکن بتواند مبنای تصمیم گیری مناسبی برای تعیین مبلغ اولیۀ بانک خود داشته باشد.